త్రిపదాలు : 701 to 720

 ............................... *****************.............................

701. యుగళగీతాన్ని మరచిపోయా..
నీ విషాదంలో నేను కూరుకుపోయి..
నువ్వు పాడే రాగాలకు అర్ధాలు వెతుక్కుంటూ..

702. తాత్కాలికంగా మానిందేమో మనసు గాయం..
అంతర్నిహితంగా అంతమయే సమస్యే లేనందుకు..
నిన్ను తలచే క్షణాలు తనకు బరువు కాదంటూ..

703. మమేకమేగా మనమిద్దరం..
ఒక్కరిలో ఒకరమై వీడని లోకమయ్యాక
ప్రేమలోకం మనదేనని అందరూ ఒప్పుకున్నాక..

704. వధించాలనుకున్నా ప్రేమను..
శిశిరమైన విరహం నన్నిడిచిపెట్టేలా లేదని..
వియోగం శాశ్వతం కాబోతోందని భయపడి..

705. శాశ్వతమయ్యింది దిగులు..
వసంతంలా నువ్వొచ్చి శిశిరానికి నన్నిడిచిపెట్టాక
ఋతువులను మరచిపోయిన వియోగిలా నన్ను మార్చేసి

706. గుండె కవాటం తెరిచుంచావుందుకో..
మరెవరికైనా రావాలనిపిస్తే రావొచ్చంటూ..
ఊహించని ఆహ్వానాన్ని మన్నించమంటూ..

707. పండువెన్నెలయ్యింది సంతోషం..
దిగులు మేఘాలను అలవోకగా తరిమావనే..
మనసుకు మరచిన పున్నమిని గుర్తుచేసావనే..

708. దిగులొచ్చి పోతేనేముందిలే..
పెదవులకు పువ్వుల మెత్తదనాన్ని పరిచయించిందిగా..
లావణ్యపు తొలి అనుభూతిని మిగిల్చిందిగా..

709. దిగులుకీ శిశిరానికీ తేడా ఏముందిలే..
హృదయం పగిలినా ఎండినా బీటలేగా..
మనసు చిగురిస్తుందన్న నమ్మకమేదని..

710. పసిడి వన్నెలు గుర్తుకొస్తున్నాయి..
పసిదనానికి చేరువ చేసావనే..
పాలనవ్వులు తేలి పెదవులపైకొచ్చాయనే..

711. నీ కంటిమోహనమే ముగ్ధమయ్యిందేమో..
ఆనందభైరవిలో ఆలపిస్తోంది నా మోవి..
నీ చూపుల మధురిమలింకా కావాలంటూ..

712, మనసపురూపమని తెలీనందుకేమో..
ఆరాధన వ్యర్ధమవుతుంది కొందరి జీవితాలలో..
బ్రతకడాన్ని జీవించడానికి దూరం చేసేస్తూ..

713. భాద్రపదమని మరచినట్లున్నావు..
పుష్యాన్ని ముగ్గుల్లో పూయించాలనే తొందరలో..
నీ నవ్వులనే ముంగిట్లో రాల్చేస్తూ..

714. మౌనవించాను..
జ్ఞాపకాల వెన్నెలను ఏకాంతంలోనే ఆస్వాదించాలని..
నీ తలపుల మధురిమను పూర్తిగా గ్రోలాలని..

715. చేజారిన అనుభూతులు కొన్ని..
శిశిరమై రాలిపోతూ..
వసంతానికెప్పుడూ ఆమడదూరంలోనే ఆగిపోతూ..

716. అక్షరవెన్నెల కురుస్తోంది..
చడీ చప్పుడూ లేక కమ్మగా ఎదలో..
అలౌకికమైన ఆనందాన్ని సొంతం చేస్తూ..

717. అన్వేషణ సాగిస్తున్నా..
జ్వలిస్తున్న మనసులోని ఆవేదన ఆపేదెలాగని..
అక్షరాలసాయం కోసమని నివేదిస్తూ..

718. ఎదురుచూపులు భారమయ్యాయి..
నీవు తిరిగొచ్చే జాడలేక..
కోల్పోయిన మనసిక రాదనుకొని భంగపడుతూ.

719. అక్షరదాహమెన్నటికి తీరేనో..
రసవాహినిలో రేయింబవళ్ళు మనసు తేలియాడుతున్నా..
ఎన్ని శిశిరాల్ని చిగురింపజేసే ఊహలల్లుతున్నా..

720. అసూయను తరిమేస్తే సరిపోతుందేమో..
మనసులో ప్రేమకిరణాలొచ్చి వెలిగేందుకు..

అంతరాత్మకు నిజమైన ఆనందాన్ని పరిచయించేందుకు..

 ............................... *****************.............................