త్రిపదాలు : 601 to 620

 ............................... *****************.............................

601. కలలు నిద్దుర లేస్తున్నాయి..
కునుకుపట్టినా మనసుకు కుదురివ్వకుండా..
నీ చిలిపితలపుల చేష్టలకేమో..

602. గడ్డిపువ్వు అస్తిత్వం తెలియని కొందరు..
కాలికింద నలిగినా చూసుకోని అల్పులు.. 
ప్రాణానికి వెలకట్టలేని మూర్ఖులు..

603. ఋతువుల రుచులకై వేచి చూస్తున్నా..
శిశిరం శాశ్వతం కాదని తెలిసినందుకే..
వాసంతసమీరానికి తొందరపడుతూ..

604.నీ మాటలూ నయగారాలే..
జలపాతమై కురుస్తూ..
బీడైన ఒంటరి మన్సును అభిషేకిస్తూ..

605. రాతిరికి తొందరెక్కువవుతోంది..
నీవే కలగా వస్తావని..
వేచిచూసే నా నిద్దురపొద్దులలో..

606. మరణాన్ని వేడుకుంటున్నా పిలుపునిమ్మని..
మరుజన్మకైనా మనసు కలవాలని..
ఈ జన్మ రుణాలు త్వరగా తెంచేయమని..

607. ఆశలపువ్వులు ఏరుతున్నా..
స్వప్నాలవీధిలో..
రేపటికి నిజమవుతాయనే..

608. ప్రతిమదిలో అంతులేని శోకాలే..
అంతరంగాన్ని మధించలేక..
నవ్వుతూ బతుకీడుస్తూ..

609. ఆసరా ఇచ్చిన అమ్మనే..
ఆసరాకి బహుమతిగా పంపిస్తూ..
కన్నప్రేమ చాటుకొనే ప్రబుద్ధులు..

610. నవ్వుకున్నా నీ భావుకతకి..
అనురాగ చినుకులనుకుంటూ..
శ్రావణమేఘాన్ని కలగంటున్నావని..

611. మబ్బుపట్టిన ఆకాశమే కనిపిస్తోంది..
మేఘావేశాన్ని చీకటిచేసి చూపాలనేమో..
జాబిల్లీ తారకలను తనలో దాచేస్తూ..

612. ఊహను మోహించినందుకేగా..
కలలను కాదనుకుంది మనసు..
నిద్దురను సైతం తోసిరాజంటూ..

613. నిత్యజ్ఞాపక ప్రవాహాలే..
మనసుకు కుదురునేర్పక ఉరకలు పెట్టిస్తూ..
జాగృదావస్థనీ స్వప్నస్థితికి లాకెళ్తూ..

614. నేటికి మరణమంట..
రేపటి పునర్జీవితానికై..
అత్యాశలను ఆసువుగా ఊహిస్తూ..

615. సద్దులేని సంగీతంలోని నువ్వులా..
మౌనవించిన మనసుతో నేనులా..
నీరవంలో నిట్టూరుస్తున్న ప్రకృతి..

616. మౌనం మంచిదే..
వాస్తవాన్ని ఆకళింపు చేసుకొనే ప్రయత్నంలో.. 
గొప్పగా ఆలోచిస్తూ సాధారణంగా జీవించడంలో..

617. మౌనశ్రోతగా నిలుచున్నా..
కీచురాళ్ళ సంగీతాన్ని ఆస్వాదిస్తున్నావని తిలకించి..
మాటలు మూగబోయిన ఆ క్షణాన..

618. నిన్నటి నేనే...
ఈరోజుకి మారిపోతూ..
రేపటికి ఎవరినవుతానో..

619. మళ్ళీ కూస్తున్న కోయిలనేగా..
ఆమని తిరిగొచ్చేవేళ..
మనసు మధుమాసమైనందుకు..

620. చందురుని చేపట్టిన అరచేతిలో..
అకాల సూర్యునివై ఉదయించావెందుకో.. 

ఏ మగువమనసును నులివెచ్చన చేసేందుకో..

 ............................... *****************.............................