............................... *****************.............................
581. మనోవికారాలకి అతీతమే నీవు..
దర్పణమంటి స్వచ్ఛహృదయంతో...
నిజమైన చెలిమికి చిరునామా అవుతూ..
582. జీవితం మధురమే..
నీ మనసైన మాటలతో..
నీ ఆత్మీయతా చిలకరింపులో..
583. వియోగంలో విహరించినప్పుడే తెలిసింది..
కలనైనా నీకు దూరమవడం దుర్లభమని..
నీ తలపుల వెంటే నా పయనమని..
584. ఓటమి తిరిగిపోయింది..
గెలుపును హత్తుకొని నేను ముందడుగేసినందుకే..
నా ధైర్యానికి విస్తుపోయినట్లు
585. ప్రమోదమే మనసుకి..
అవసరమైన చెలిమిని అడక్కుండానే అందించావని..
వీడని స్నేహాన్ని పరిచయించావని..
586. సవ్యసాచే ఆమె..
పొత్తిళ్ళనుండీ ఒత్తిళ్ళవరకూ అతనికి చేయూతనిస్తూ..
కష్టసుఃఖాల్లో తోడవుతూ..
587. వెలిసిపోతున్న భావాలు..
అక్షరంలో మెరిసినా నువ్వు మురవలేదని..
నీ మనసు స్పందించే ఉపాయమే కరువయ్యిందని..
588. నీ పలకరింపే ఓ పరిమళం..
మధురభావాలను మేల్కొల్పుతూ..
ఇక వేరే గులాబులెందుకు మనమధ్య దండగ..
589. భావాలకు ఆజ్యం పోస్తున్నావు..
మనసంతా మల్లెకొమ్మేదో అల్లినట్లు..
నీవో ఆరాధకుడివా..కేవలం అతిథివా..
590. మనసు బీడయినప్పుడు తెలిసింది..
మనమధ్య పచ్చదనం రాలి చానాళ్ళయిందని..
చిగురించే ఆశ పూర్తిగా పోయిందని..
591. నిద్దురపొద్దులు మేలుకొనే ఉన్నా..
నీ అనుభూతులు ఆవహించినందుకేనేమో..
వెలుగురేఖలను సైతం విసుక్కుంటూ..
592. కోయిలకు కబురెట్టా..
శిశిరంలోనూ వసంతాన్ని నీకు వినిపిస్తుందని..
సరికొత్త రాగాలతో నిన్ను అలరిస్తుందని..
593. మృగతృష్ణే మిగులుతోంది విద్యావంతులకు..
ప్రతిభను ప్రోత్సహించలేని నేటిసమాజంలో..
అరకొర జీవితముతో సర్దుకుపోతూ..
594. చైత్రరధమొక్కటి పంపొచ్చుగా..
శిశిరానికి రాలేక వణుకుతున్నా..
మధ్యలో చెరుకొకటి చల్లదనంతో చంపేస్తుంటే..
595. గంజాయివనంలో తులసివని గ్రహించి ఉంటాడు..
విలువైన అక్షరాలను మాకు కానుకివ్వలని..
విభిన్నంగా పన్నీరు పోసి పెంచాడు నిన్ను తోటమాలి..
596. జీవించే ఉంటానుగా..
నే మరణించినా నీ జ్ఞాపకాలో అక్షరసజీవమై..
మనసు పుటలు నువ్వెతుకగానే అగుపడుతూ..
597. పాదరసాన్ని పట్టించావేమో అందాల జాబిల్లికి..
నాలా మారి నీలో దాగాలని..
గగనం వీడి నిన్ను చేరిందందుకే మరి..
598. మాటలతో గాయాలెందుకులే..
మదిలోని అశ్రువులు అనంతమై ప్రవహించేలా..
చెలియలకట్ట వేయడం చేతగాని చెక్కిళ్ళు తడిచేలా..
599. మాట తూలడం ఎంత అలవాటో..
అమృతం తాగుతామని చెప్పుకుంటూ..
విషం చిమ్మే మనుషులకి..
600. మృత్యుకిరీటం సంగతి మరచినందుకేమో..
సింహాసనం అలంకరించినందుకు అబ్బురపడుతూ..
జీవితానికి రారాజుననుకుంటూ వాడు..
............................... *****************.............................
581. మనోవికారాలకి అతీతమే నీవు..
దర్పణమంటి స్వచ్ఛహృదయంతో...
నిజమైన చెలిమికి చిరునామా అవుతూ..
582. జీవితం మధురమే..
నీ మనసైన మాటలతో..
నీ ఆత్మీయతా చిలకరింపులో..
583. వియోగంలో విహరించినప్పుడే తెలిసింది..
కలనైనా నీకు దూరమవడం దుర్లభమని..
నీ తలపుల వెంటే నా పయనమని..
584. ఓటమి తిరిగిపోయింది..
గెలుపును హత్తుకొని నేను ముందడుగేసినందుకే..
నా ధైర్యానికి విస్తుపోయినట్లు
585. ప్రమోదమే మనసుకి..
అవసరమైన చెలిమిని అడక్కుండానే అందించావని..
వీడని స్నేహాన్ని పరిచయించావని..
586. సవ్యసాచే ఆమె..
పొత్తిళ్ళనుండీ ఒత్తిళ్ళవరకూ అతనికి చేయూతనిస్తూ..
కష్టసుఃఖాల్లో తోడవుతూ..
587. వెలిసిపోతున్న భావాలు..
అక్షరంలో మెరిసినా నువ్వు మురవలేదని..
నీ మనసు స్పందించే ఉపాయమే కరువయ్యిందని..
588. నీ పలకరింపే ఓ పరిమళం..
మధురభావాలను మేల్కొల్పుతూ..
ఇక వేరే గులాబులెందుకు మనమధ్య దండగ..
589. భావాలకు ఆజ్యం పోస్తున్నావు..
మనసంతా మల్లెకొమ్మేదో అల్లినట్లు..
నీవో ఆరాధకుడివా..కేవలం అతిథివా..
590. మనసు బీడయినప్పుడు తెలిసింది..
మనమధ్య పచ్చదనం రాలి చానాళ్ళయిందని..
చిగురించే ఆశ పూర్తిగా పోయిందని..
591. నిద్దురపొద్దులు మేలుకొనే ఉన్నా..
నీ అనుభూతులు ఆవహించినందుకేనేమో..
వెలుగురేఖలను సైతం విసుక్కుంటూ..
592. కోయిలకు కబురెట్టా..
శిశిరంలోనూ వసంతాన్ని నీకు వినిపిస్తుందని..
సరికొత్త రాగాలతో నిన్ను అలరిస్తుందని..
593. మృగతృష్ణే మిగులుతోంది విద్యావంతులకు..
ప్రతిభను ప్రోత్సహించలేని నేటిసమాజంలో..
అరకొర జీవితముతో సర్దుకుపోతూ..
594. చైత్రరధమొక్కటి పంపొచ్చుగా..
శిశిరానికి రాలేక వణుకుతున్నా..
మధ్యలో చెరుకొకటి చల్లదనంతో చంపేస్తుంటే..
595. గంజాయివనంలో తులసివని గ్రహించి ఉంటాడు..
విలువైన అక్షరాలను మాకు కానుకివ్వలని..
విభిన్నంగా పన్నీరు పోసి పెంచాడు నిన్ను తోటమాలి..
596. జీవించే ఉంటానుగా..
నే మరణించినా నీ జ్ఞాపకాలో అక్షరసజీవమై..
మనసు పుటలు నువ్వెతుకగానే అగుపడుతూ..
597. పాదరసాన్ని పట్టించావేమో అందాల జాబిల్లికి..
నాలా మారి నీలో దాగాలని..
గగనం వీడి నిన్ను చేరిందందుకే మరి..
598. మాటలతో గాయాలెందుకులే..
మదిలోని అశ్రువులు అనంతమై ప్రవహించేలా..
చెలియలకట్ట వేయడం చేతగాని చెక్కిళ్ళు తడిచేలా..
599. మాట తూలడం ఎంత అలవాటో..
అమృతం తాగుతామని చెప్పుకుంటూ..
విషం చిమ్మే మనుషులకి..
600. మృత్యుకిరీటం సంగతి మరచినందుకేమో..
సింహాసనం అలంకరించినందుకు అబ్బురపడుతూ..
జీవితానికి రారాజుననుకుంటూ వాడు..
............................... *****************.............................
No comments:
Post a Comment